بسیاری از افراد با کشیدن دندان های جلو و عقب، خواهان استفاده از ایمپلنت می باشند. ایمپلنت با پر کردن فضای خالی موجود روی فک، علاوه بر زیبایی، نقش مهمی در سلامت کلی دندان ها دارد. فاصله بین کشیدن دندان و انجام ایمپلنت، یک فاصله زمانی نسبی می باشد که موارد مهمی در این محدوده زمانی موردنظر، تاثیرگذار هستند. بنابراین اقدام لازم برای انجام ایمپلنت از سوی دندانپزشک، یک اقدام تخصصی می باشد.
ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت فرآیندی است که می تواند محل خروج دندان از لثه را به طور دائمی پر کند و امکان استفاده از دندان های تکی مصنوعی را به عنوان جایگزین دندان کشیده، فراهم کند. این مورد در علم دندانپزشکی نوین جایگاه بسیار بالایی را دارا می باشد، به گونه ای که بیشتر دندانپزشکان با نهایت تلاش جهت نکشیدن دندان پوسیده و ترمیم آن، توصیه لازم را به ایمپلنت گذاری می کنند.
با خارج سازی دندان پوسیده یا شکسته از لثه، جایگاه آن دندان روی فک خالی می شود و حفره ای در بین ردیف دندان ها مشاهده می گردد. عموما استخوان فک موردنظر با داشتن حس خلأ دندان خارج شده، تراکم خود را از دست می دهد. در این صورت تحرک تراکم استخوانی فک و حرکت کردن دندان های سوار شده روی آن در طول زمان مشاهده می شود.
این مورد بخشی از مضرات کشیدن دندان بود که از لحاظ ساختاری به استخوان فک و دندان ها آسیب می رساند. اما عوارض اصلی آن، پوسیدگی دندان های دیگر می باشد. چرا که با تحرک دندان ها از جایگاه اصلی خود، امکان سایش دندانی فراهم می شود و حتی افزایش تجمعات خوراکی در بین دندان ها افزایش می یابد که منجر به پوسیدگی می شود.
دندانپزشکان برای رفع این مشکل، با فرآیندی به نام ایمپلنت، سعی در کاهش عوارض کشیدن دندان کرده اند. با ایمپلنت گذاری، می توان جایگاه خالی روی استخوان فک را پر کرد و بافت تراکمی استخوان فک را به طور ثابت نگه داشت. حتی این فرآیند، تاثیر مستقیمی در نحوه مصرف وعده های غذایی و سلامت گوارش دارد.
فاصله کشیدن دندان و ایمپلنت گذاری چقدر باید باشد؟
بسیاری از افراد با آگاهی از عوارض کشیدن دندان، سعی دارند که بعد ار خارج سازی دندان پوسیده، از ایمپلنت استفاده نمایند. اما این امر بلافاصله بعد از کشیدن دندان، قابل انجام نیست. بافت لثه و همچنین استخوان فک بعد از خارج سازی دندان، یک بافت زخمی و تحریک پذیر می باشد. لذا اعطای فرصت کافی به این بافت زخمی برای ترمیم و همچنین اطمینان از عدم وجود عفونت، در حیطه دندانپزشکی بسیار مهم می باشد.
از سویی دیگر، فاصله دقیق و تعیین شده ای برای استفاده از ایمپلنت پس از کشیدن دندان، قابل ارائه نمی باشد. چرا که عوامل متعددی در محدوده زمانی موردنظر نقش دارند که نیازمند بررسی و سنجش می باشند.
فاصله زمانی برای انجام این کار برای دندان جلویی و عقبی، تفاوتی ندارد. لذا افراد به سبب جایگاهی که دندان های جلویی در زیبایی دارند، اقدام سریع تری برای ایمپلنت کردن دندان ها می کنند.
نهایت فاصله زمانی برای ایمپلنت کردن حدود یک سال می باشد. به طور کلی در طول یک سال، تغییرات بیان شده، امکان رونمایی پیدا می کنند که استفاده از ایمپلنت را با مشکل مواجه خواهند کرد. البته این موضوع نیز نسبی می باشد. برای تشخیص دقیق تر، معاینه و سنجش فک و تراکم استخوانی آن توسط دندانپزشک، از ضروریات می باشد که می تواند برای دندان های کشیده شده بیش از یک سال نیز انجام شود.
کوتاه ترین زمان فاصله زمانی به طور نسبی، دو ماه درنظر گرفته می شود. در صورتی که فرد از هیچ گونه بیماری ایمنی برخوردار نباشد و در شرایط کاملا ایمنی از نظر سلامت و ساختار فک قرار داشته باشد، می تواند بعد از گذشت دو ماه از کشیدن دندان، اقدام به ایمپلنت گذاری نماید.
ایمپلنت مناسب چه افرادی است
ایمپلنت دندان یک روش جایگزینی دائمی برای دندان‌های گمشده است. این روش شامل قرار دادن یک پیچ تیتانیومی در فک، که به عنوان ریشه مصنوعی عمل می‌کند، و اتصال یک پروتز دندان به آن می‌شود. ایمپلنت‌ها به عنوان جایگزینی استوار و طبیعی برای دندان‌های گمشده عمل می‌کنند و به ترمیم کامل عملکرد دهان کمک می‌کنند.
ایمپلنت‌ها در اکثر موارد برای افرادی که یک یا چند دندان گم کرده‌اند مناسب هستند. اما هر فردی برای ایمپلنت دندان مناسب نیست و بررسی دقیق و ارزیابی توسط یک دندانپزشک ایمپلنتولوژیست لازم است. در این ارزیابی، عوامل زیر در نظر گرفته می‌شوند:
۱. سلامت عمومی: افرادی که به طور کلی سلامتی خوبی دارند و بدون مشکلات جدی بهداشت عمومی هستند، معمولاً برای ایمپلنت دندان مناسب هستند. اما برخی از شرایط مانند بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های ایمنی و مشکلات متعدد دیگر ممکن است تأثیری بر امکان موفقیت ایمپلنت داشته باشند.
۲. ساختار استخوان فک: برای قرار دادن ایمپلنت، استخوان فک باید به اندازه کافی سالم و قوی باشد تا بتواند پیچ تیتانیومی را به خوبی پذیرفته و آن را حفظ کند. در صورتی که استخوان فک ضعیف یا ناکافی باشد، ممکن است نیاز به روش‌های جراحی ترمیمی مانند پیوند استخوان باشد.
۳. آناتومی دهان و فک: ساختار دهان و فک هر فرد ممکن است متفاوت باشد و بررسی آناتومیکی دقیق برای تعیین موقعیت مناسب برای قرار دادن ایمپلنت لازم است. عوامل مانند مقدار استخوان موجود، مکانیک دهان و فک، مسافت با دندان‌های همسایه و … در نظر گرفته می‌شوند.
۴. بهداشت دهان و دندان‌های باقیمانده: بهداشت دهان و دندان‌های باقیمانده بسیار مهم است. قبل از قرار دادن ایمپلنت، باید از وجودعفونت‌ها، بیماری‌های لثه و مشکلات دیگر مطمئن شوید. این موارد ممکن است تأثیری بر موفقیت ایمپلنت داشته باشند.
۵. سن فرد می تواند اولین و اصلی ترین عامل برای تشخیص محدوده زمانی موردنظر باشد. بسیاری از افراد بالای شصت سال، از تراکم استخوانی بسیار پایینی برخوردار هستند که می تواند در نتیجه استفاده از ایمپلنت، تاثیرگذار باشد.
در نهایت، تصمیم نهایی درباره مطابقت شما با ایمپلنت دندان باید توسط یک دندانپزشک ایمپلنتولوژیست با توجه به وضعیت شما و نیازهای خاص شما گرفته شود. آنها قادر خواهند بود تا بر اساس ارزیابی دقیق، بهترین روش درمانی را برای شما تعیین کنند و اطمینان حاصل کنند که آیا ایمپلنت دندان مناسب برای شما است یا خیر.
ایمپلنت دندان کودکان
سنین پایین که در فرایند رشد تراکم استخوان فک می باشند، نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند. چرا که افزایش تراکم استخوانی و همچنین سایز فک در طول فرایند رشد، تغییر می کند که در صورت ایمپلنت کردن، تاثیر نامناسبی خواهد داشت.
هزینه ایمپلنت دندان
ایمپلنت در حال حاضر، از گران ترین فرآیندهای انجام شده در حوزه دندانپزشکی می باشد. با توجه به جایگاه دندان و.. تغییراتی در هزینه ایمپلنت صورت می گیرد. ایمپلنت های فوری به سبب داشتن زمان کوتاه اجراسازی و همچنین تاثیرگذاری در زیبایی دندان ها، دارای هزینه بالاتری می باشد.
